28.09.2018 / Cengiz Semercioğlu - Bize Gelen Bir Köpeğin Hikayesi
10 gün önce kızımla kapının önünde servis beklerken önümüze ufak tefek bir köpek geldi...
Sallanıyor, yuvarlanıyor, yürüyemiyor...
Son dönemde moda olan “Pomeranian Boo” cinsi, belli ki sahipli bir köpek...
Evden mi kaçmış, sahibi nerede falan diye baktık yok.
“8’nci yaşında köpek istiyordun ya bak o bizi erken buldu galiba” dedim...
Pera servisle gitti, sabahın köründe köpek benim kucağımda kaldı...
Öyle bırakmam mümkün değil. Karşıdaki veteriner açılınca bıraktım...
Yuvarlanıp, düşmesi açlık ve susuzluktanmış...
Üstelik fena halde bitlenmiş sokakta...
Yemek yedirdik, yıkadık kendine geldi.
Aşılarını yaptırdım...
Sonra akşam üzerleri eve aldık.
Gündüz bizim apartman görevlisi, akşam ise bizim çocuklarla gezdiriyoruz, gece veterinerde yatıyor...
Çünkü bir küçük kusurcuğunu öğrendik, tuvalet eğitimi yokmuş meğer.
1, 1.5 yaşında ama tuvalet eğitimi yok.
Belli ki sahibi eve kapatmış, gezdiremiyordu, tuvalet eğitimi veremedi...
Baş edemeyince de Cihangir’e sokağa bıraktı....
Sahibi günlerce ortaya çıkmayınca adını Cookie koyduk o bize, biz ona alışmaya başlamıştık ki...
Bizim evin en küçüğü Pars’ta alerji baş gösterdi...
Bizim apartman görevlisinin kızının da alerjisi depreşince, Cookie’ye veterinerde bakmaya başladık.
Sonunda “Instagram” hesabıma videosunu koydum, sahibi var mı, yoksa bir ev arıyoruz diye...
O kadar çok isteyen çıktı ki, güvendiğim bir kadın arkadaşıma verdim.
Şimdi yeni evinde çok mutlu, çok iyi anlaşıyorlarmış.
Adını da Louis koymuş...
Lütfen bakamayacağınız köpekleri almayın, alıyorsanız sokaklara atacak kadar vicdansız olmayın...
Louis şanslıymış şimdi çok güzel bir evi var, ya onun kadar şanslı olmayanlar…
…………………………………
Hürriyet Gazetesi - 28.09.2018, Cuma
28.09.2018
