19.10.2013 / Fikret Otyam - Bayram Gelmiş Kime Ne

............................................................

“Kuzu Kuzu Meeeee...”

Günün birinde bi çift koyun geldi... Ve günün birinde bi kuzu oldu... Kucaklar kucaklar öperiz, azıcık büyüyünce tam arkadaş, bazen minik kafasıyla tos vurur, popomuzun üzerine düşürür biz de sarılır sarılır kucaklar öperiz... En güzel yeşilleri toplar toplar ellerimizle yediririz...

Yediririz Değil Yedirirdik!..

Bi bayram vardı kurban mı neydi, o gelince evde bir telaş başladı sabahın erinde, birileri gelip bizim “kuzu kuzu meeee”yi kırmızı kurdeleyle süsledi, kağıttan çiçekleri boynuzlarına taktı...

Nedendi bunlar, önü beyaz önlüklü bi amca geldi elinde torbası.

Biz çocuklar yallah sofaya... Bahçe kısmı sofanın penceresinden azıcık görünür... O amca bizim kuzu kuzu meee’yi zorla yere yatırdı, o ise tepinir durur nihayet duramadı, o beyaz önlüklü amca, ayaklarını bağladı, torbasından çıkardığı bıçağı boynunun altından kesiverdiydi kanlar fışkırdı sağa sola, bizim kuzu kuzu meee’miz arkadaşımız bi iki tepindi, sonra tepinemedi ve o amca kurdeleli kafasını gövdeden ayırdı mırıldanırken...

Bizim Feryatlarımız Şakır Şakır İnen Gözyaşlarımız Gayrı Neye Neye Yarardı Ey Canlar?

Çocukluğumun o bayramı hep o kanlı bıçağı, fışkıran kanı anımsatır bana, neyleyim?

Şimdi 237 Asker Can, Kurban Edildi / Ettirildi Desek Caiz midir Ey Millet?

................................................................

Yani Koca Türk Ordusu Bunlar İçin Kurban Edildi / Ediliyor!

Biliyorum Türk Silahlı Kuvvetleri ya da Türk Ordusu bizim “kuzu kuzu meee”miz asla değil, onlar Mustafa Kemal’in Askerleri’dir...

................................................................

Aydınlık Gazetesi - 19.10.2013, Cumartesi

19.10.2013