Antonina Kimitval / Yavru Ördek

Çoktan buz kesmişti göl

ve daha da keskinleşiyordu hava.

Böyle bir sonbahar sabahında işte,

bir yavru ördek çıktı karşıma.

Uçmaya çalışıyordu garibim,

buzları ite kaka.

Yaşamak, hep yaşamak istiyordu.

Ama ölüm yapışmıştı bir kez yakasına,

onu bırakmıyordu.

Habire ağlıyordu yavrucağa bulutlar,

çekipgiden yazın ardından.

Nice sıcak gözyaşları dökseler de gökten,

hiç umursamıyor, erimiyordu buzlar.

Gidip yardım edeyim dedim,

anlamadı niyetimi yavrucak.

Hem kaçıyor hem yırtıyordu,

gölün buz kesmiş sularını.

Tam dönüp giderken bağırdı arkamdan,

koştum hemen gerisin geri.

Biraz yaklaşınca yanına,

yeniden savurup attı kendini,

biraz daha uzaklara.

Artık tek başına kalmıştı,

son soluğunu verirken donmuş sularda.

Bu yalnızlığı garibimin,

bana o geçmişimi anımsattı.

(Çeviren: Yaşar Atan)

Aydınlık Gazetesi - 16.12.2018, Pazar

16.12.2018